Related quotes: Google-k 100.000 erantzun eman ahal...

Google-k 100.000 erantzun eman ahal dizkizu baina liburuzain batek, erantzun zuzena eman ahal dizu.

Related quotes

Niri beharrezkoak ez diren gauzak eman iezaizkidazue, beharrezkoak edozeinek izan ditzake eta.

quote by Oscar Wilde
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Zaharra Zarenean

Zaharra zarenean, urdin zure ilea eta loguraz beterik,
sutondoan makurtuz, har liburu hau,
eta irakur astiro, eta begirada bigunaz egizu amets
zure begiek behin zutena, eta beren itzalen ilunaz;

hainbatek zituen maite zure grazia alaiaren uneak,
eta zure edertasuna amodio faltsu edo egiazkoaz,
baina gizon batek maite zituen zugan arima erromesa,
eta zure aurpegi aldakorraren minak;

eta beherantz okertuz suburdina gorien alboan,
murmurika, apur bat histo, nola Maitasuna itzuri zen
eta urrats egin zuen mendi gailurretarantz
eta bere aurpegia ezkutatu zuen izar multzo baten erdian.

poem by William Butler Yeats, translated by Andolin Eguzkitza
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In English | In Romanian

Mundu honetan goseak bizi da gehiengo lotsagarri bat eta gutxiengo lotsagabe batek du errua.

Urrats txikia da gizon batentzat, baina jauzi handia gizateriarentzat.

Satiraren helburua zerutiarra da baina bere sorburua infernuan dago.

Hitzeko euskalduna nauzu baina gaztelaniaz emango dizut inporta ez badizu.

Sufrimendua maisu ona da baina inork ez du haren ikasle izan nahi.

Agian ez duzu zure nagusiagan sinesten. Ondo dakizu, baina, existitzen dela.

Bizitzea ez da samurra, hiltzea ere ez, baina, denetan gogorrena, zer egin ez jakitea da.

Salley Lorategietan behera

Salley lorategietan behera nere maitea eta ni topatuko ginen;
Salley lorategietan elurra bezain zuri ziren bere ankatxoekin igaro zen.
Lasai maitemindu nendin eskaini zidan, hostoak zuhaitzetan hazten diren bezala;
Baina ni, gazte eta ergel izanik, berarekin ez nintzen ados jarri.
Ibaidun larre batean nere maitea eta ni geunden,
Eta nere bizkar uzkurtuan elurra bezain zuria zen bere eskua ezarri zuen.
Lasai bizi nendin eskaini zidan, belarra kanaberadietan hazten den bezala;
Baina ni gaztea eta ergela nintzen, eta orain malkoz beterik nago.

poem by William Butler Yeats from Oisinen Harat Honata eta Beste Olerkiak (1889)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Abere guztiak berdinak dira, baina batzuk beste batzuk baino berdinak.

Olioa eta Odola

Urre eta lapislazulizko hilobietan
Gizon eta emakume santuen gorputzei darie
Olio mirarizkoa, bioleta urrina.

Baina buztin zanpatu astunaren azpian
Banpiroen gorputz odolez beteak daude,
Odoleztaturik daude oihalak, eta heze ezpainak.

Bela

Bein gaberdi goibel baten, aiturik nengon urjasten
Izti bakan zarraetatik jakin-gai aztu asko
Lo-min neukan, bat-batean ostxo bat entzun zanean,
Norbaitek jo bai'lukean, atean legunki jo,
"Jotzen" apetik esan nun, "ikustzaile bat dago—
Au soilki, deus ez geio".

Oi! gogoratzen naiz ontsa, Lotazilla zan, beltz-otza;
Iltzer txindarrek iurrean ireldu bana jaso.
Goiza opa nun naikorrik —billatu bai'nun alperrik
Idaztietan pozorrik— Lenor galdu ezkero
—Neska bakar dizdikorra Lenor Gotzonentzako—
Giz-izenik ez geio.

Itzalkin gorbeltz bakoitzak zegin firfir argal, itsak
Nindadukan iñoizko latz —ikararen meneko;
Nola, biotz-pilpirari nare-gai, bai'nintzan ari
"Ikustzaile bat da ori ate-joka sartzeko—
Ikustzaile berandu bat ate-joka sartzeko;—
Ori, ba, deus ez geio".

Gogoa biztu zitzaitan; ezbaiak utzirik bertan,
"Jaun", esan nun, "edo Andre, azkespen-eske nago;
Erdi-lo nintzan, jakizu, et'ain aulki deitu dezu,
Et-ain legunki jo dezu, nire gela-atean jo,
Ez bai'nintzan ziur entzunik" —zabaldu nun zearo;—
Illuna, deus ez geio.

Illunbe barna beiratuz, egoan nengon, arrituz,
Kexkan, amesten iñork ez amestuak gaurdaño;
Ixilgoa zan iraunkor, gauko gentza ez ikurkor,
Itz bakar au esanik or izan zan: "Lenor!", geldo;
Nik nun suzmurtu t'anotsak: "Lenor!" birresan gero.
Au baizik deus ez geio.

Gelan atzera sartzean, dana sukar biotzean,
Birjotzen entzun nun aurki len baño gogorxkago.
"Baitin", esan nun, "baitin da, zerbait leiarrean ba-da;
Ikus, beraz, zer degun da ezkutu au ikert oro—
Biotza bekit ekuru t'ezkutu ikert oro;—
Aizea da, deus geio!"

Leioak zabal iriki nitun, orduan, aundizki,
Antxiñako Bela deun bat sartu zan, egak arro.
Ez, nindum agurtu ere; gelditu ez zan batere;
Bai, jaun-antz, —edo andere—, ate gañerat igo—
An zan Pallas'en irudi baten gañerat igo—
Igo, t'egon, deus geio.

Txori beltzak eraginik, naiz its nintzan, irkaitzez nik,
—Ain ben, eratsu ta garratz antz-ematen zulako—:
"Gandorra motz euki-arren, ez aiz makala, zearren,
Gau-bazterretik atorren Bela beltz, zar, latz oso—
Pluton'en gau-bazter artan zer dek jaun-izeneko?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Txori zatarrak ain ongi itz-eginda geldu nun agitz,
Izana gatik jarduna ikur, zentzun gutxiko;
Ezin bai'degu ezeztu, ilkorrik dan iñork ez du
Ate-gañean begiztu egaztirik gaurdaño
Irudi baten gañean piztiren bat gaur daño,
Deitzen "Iñoiz ez geio."

Berriz, Bela zegon zurtzik, t'ez zun esan ori baizik,
Irur itzotan gogoa lasaitu naian edo.
Oboro ez zun erasi —ezta egatzik iarrosi—
Nik zuzmurt'arte "Igesi joan zaizkit lagun asko—
Biar utziko nau, nola itxaroek lenago."
Belak: "Iñoiz ez geio."

Ain egoki erantzunaz arritu bai'nintzan benaz,
"Ziur", esan nun, "irur itzok ditu iztegi oro,
Irakaslea jabe bat. Elkaitzak jorik aldebat
Aren doñuek lelo bat soilki eukitzeraño—
Itxaroen eresiek lelo eukitzeraño
Iñoiz-iñoiz ez geio."

Berriz. Belak eraginik, ekarri nun, irkaitz 'inik,
Alki bat ate, irudi, txorien aurreraño;
Illazkietan sartuta, jarri nintzan gogoeta
Erabilkatzen, bai eta zer zuken antxiñako
Egazti latz, zatar, zin-gil, beltz orrek esan naiko
Kuatuz "Iñoiz ez geio".

Orren billa nintzan ari, mintzatu gabe Belari,
Suzko begiz ene biotz-barna orain zana so;
Ori ta beste gogoan, garondoa erosoan
Burko-zorro amuskoan, t'argontzia gar-jario,
Burko-zorro amusko ori ez bai'du estutuko
Ark, ai, iñoiz ez geio!

Aidea egin zan gaitsu, nola ixuriz intsentsu
Serapin batek, ibilki ez-ikuskor, geldiro.
"Gaixo au", nion, "Jaunak, maitez, bere gotzoner bitartez
Bialtzen dik epe, nepentez ire Lenor azteko;
Nepentez ona, oi, edak, Lenor galdua azteko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Satan'ek bialdurik, ala ekaitzak lur-eraio,
Naiz itun ez-izupera, lur soil sorgindu ontara—
Latzaren etxe ontara —ez al didak esango
Ba-dan azt'urik Galaad'en— otoi, zinez esango?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Biok degun Jauna-gatik, Ortze goian bai-dago—
Esak mindun oni bertan, donokiko baratzetan,
Neska guren bat besotan ote dun tinkatuko—
Neska bakar dizdikor bat Lenor gotzonentzako."
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Ele au bedi azkena, "nik izuz, —"txori-txerrena!
Ekaitzerat itzul adi plutondar erkiraño!
Egatx beltzik ez utz emen ire gezurren oroimen!
Nerau laga nazak emen! — utzak ate-gañeko
Irudia! Biotzetik ken zadak ire moko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Baita Bela mugitzeke, beti dauke, beti dauke
Pallas-irudi laruan nire ate-gañeko;
Amesle, begik ditula debru batenak bezela,
Goitik argiak itzala lurrerat egozten dio;
Itzal ikara ortatik gogoak aldegingo
Ez dit — Iñoiz ez geio!

Eu.Citatepedia^®.net