Aforismoak lerro artean irakurtzen dira. Baita bakarra badaukate ere.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Related quotes
Militarki, galdu edo irabazi egiten dira gerrak. Moralki, berdinduta amaitzen dira gehienak.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Irakurtzen nauten liburuak atsegin ditut gehien.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Zentzu gutxien dagoen lekuan, hantxe du aforismoak esanahi gehien.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Egun bakarra daukagu hiltzeko. Bizi osoa erailtzeko.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Olatua iragankorra da. Itsasoaren tormentua da amaigabeko gauza bakarra.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Valentina Gutiérrez Prieto
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Aforismogilea da bere burua jomugan jar dezakeen arkulari bakarra.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Edateko Kanta
Arnoa ahorat sartzen da
Eta amodioa begietarat;
Horra, zahartu eta hil artean,
egiazki jakinen dugun guzia.
Godaleta ahorat altxa,
Zuri so paratu, eta
hasperen egiten dut.
poem by William Butler Yeats, translated by Luigi Anselmi
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Zientzia beti okertzen da. Ez du arazo bakarra konpontzen, beste hamar sortu gabe.
quote by George Bernard Shaw
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Ez eskatu ezina emakume bati. Emateko gai baita.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Valentina Gutiérrez Prieto
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Lehen hitza euskaraz egiten dut beti, eta, zorteko nagoenean, baita bigarrena ere.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Birziklaturiko hitzak dira kontraesanak.
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Gehiengoaren iritzia eta egia ez dira nahastu behar.
quote by Jean Cocteau
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Lapur Gaiztoaren bekatuak askoz larriagoak dira Onarenak baino. Damutu ez zelako ote?
aphorism by Hasier Agirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Ispiluak aurpegia ikusteko erabiltzen dira; artea, arima ikusteko.
quote by George Bernard Shaw
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Kontzientzia eta koldarkeria gauza bera dira, kontzientzia izen komertziala dela da aldea.
quote by Oscar Wilde
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Abere guztiak berdinak dira, baina batzuk beste batzuk baino berdinak.
George Orwell in Abereen etxaldea (1945)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Pizkunde, 1916
Masailak sutsu zetozela
Dendatik edo bulegotik
Ilunabarrean topo
Hemezortziko etxetartean.
Kokotsa jasorik agur
Edo berba polit txatxuak
Baita berandutu ere
Berba txatxu politetan
Eta gogora etortzen niri
Klubeko sutondoan
Adiskideen atsegineko
Aipatuko nuen autua
Eta haien algara.
Jakina, gizon haiek eta gu
Barregarria genuen jantzi:
Orain oro da aldatu, guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.
Haien artean emakume hauxe
Egunez xaloa eta eztia
Eztarria urratzerainoko
Zoroa eztabaidan gauez.
Eztiagoko ahotsik non, gazte eta eder
arranotara lauhazka?
Edo gizon hau, eskolamaisu ohia
Gure hegalduna zamari.
Beste hau, bere laguna, adoretsuago
Egunean baino egunean
Ospetsua izatekoa inoiz
Hain sentibera barrenez
Hain ausart eta eztia adimenez.
Beste hori berriz, nik mozkor
ergel harroputza uste nuena
Min handia emana anker
Bihotzeko ditudan zenbaiti.
Nire kantuan leku alabaina
Bera ere uko egina dugu
Komedia txatxuan jokatzeari
Bera ere, noski, aldatu egin da
guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.
Helburu bakarreko bihotzak
Harri gogortuen antzo
Uda eta negu sorginduak
Bizijarioa trabatzen.
Bidetik etorri zaldia
Zalduna, hegaztiak lerroan
Behea jotzeko hodeitik hodeira
Minutuz minutu aldatzen
Hodei itzala uraren lasterrean
Minutuz minutu aldatzen
Apatxa ertzean lerratzen
Eta zaldia bertan palastaka
Eta hegazti hankaluzeak hondora
Eta uroiloak uroilarrei deika
Minutuz minutu bizi:
Ororen erdian, harria.
Luzeko sakrifizioak
Bihotza lezake harri.
O! noiz ote aski?
Zeruaren lana dugu.
Gurea, izenez izen aipatzea
Amak haurrarena bezala
Loa noizbait heldutakoan
Zango unatuetara.
Zer besterik da gaua?
Ez, ez, ez da gaua, heriotza da.
Alfer heriotza ote?
Ingalaterrak, esanak esan
eginak egin, beteko du hitza agian.
Badakigu haien ametsa
Badakigu ametsak dituela hil.
Eta maitasunaren soberak
Liluratu balitu heriotzeraino?
Aipa ditzadan neure bertsoan
MacDonagh eta MacBride
Eta Connolly eta Pearse
Orain eta gerogarrenean.
Han non berdegarria dugun jantzi
Aldatu egin gara, guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.
poem by William Butler Yeats, translated by Koldo Izagirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Eskatzen dizuet zuei haurroi liburu hau pertsona nagusi bati eskaini diodalako. Hala ere, aitzakirik ba dudala uste dut. Lehenik: Munduan ene adiskiderik handiena baita. Bigarrenik: adiskide nagusi horrek dena ulertzen baitu, zuentzat, haurrentzat egindako liburuak ere. Hirugarrenik: Frantzian bizi denez, gose eta hotz da. Eta kontsolatzeko beharra du. Aitzaki guzti hauek ez balira aski -pertsona nagusi hori izan bide delako noizpait txiki- noizpait mutil koxkor izan zenari berari eskainiko diot hau liburuau. Guztiok lehenik haur izan garelako... gero koxkortzeko, -inor gutxi oroitzen da horretaz-.
Antoine de Saint-Exupéry in Printze Txikia (1943)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Bela
Bein gaberdi goibel baten, aiturik nengon urjasten
Izti bakan zarraetatik jakin-gai aztu asko
Lo-min neukan, bat-batean ostxo bat entzun zanean,
Norbaitek jo bai'lukean, atean legunki jo,
"Jotzen" apetik esan nun, "ikustzaile bat dago—
Au soilki, deus ez geio".
Oi! gogoratzen naiz ontsa, Lotazilla zan, beltz-otza;
Iltzer txindarrek iurrean ireldu bana jaso.
Goiza opa nun naikorrik —billatu bai'nun alperrik
Idaztietan pozorrik— Lenor galdu ezkero
—Neska bakar dizdikorra Lenor Gotzonentzako—
Giz-izenik ez geio.
Itzalkin gorbeltz bakoitzak zegin firfir argal, itsak
Nindadukan iñoizko latz —ikararen meneko;
Nola, biotz-pilpirari nare-gai, bai'nintzan ari
"Ikustzaile bat da ori ate-joka sartzeko—
Ikustzaile berandu bat ate-joka sartzeko;—
Ori, ba, deus ez geio".
Gogoa biztu zitzaitan; ezbaiak utzirik bertan,
"Jaun", esan nun, "edo Andre, azkespen-eske nago;
Erdi-lo nintzan, jakizu, et'ain aulki deitu dezu,
Et-ain legunki jo dezu, nire gela-atean jo,
Ez bai'nintzan ziur entzunik" —zabaldu nun zearo;—
Illuna, deus ez geio.
Illunbe barna beiratuz, egoan nengon, arrituz,
Kexkan, amesten iñork ez amestuak gaurdaño;
Ixilgoa zan iraunkor, gauko gentza ez ikurkor,
Itz bakar au esanik or izan zan: "Lenor!", geldo;
Nik nun suzmurtu t'anotsak: "Lenor!" birresan gero.
Au baizik deus ez geio.
Gelan atzera sartzean, dana sukar biotzean,
Birjotzen entzun nun aurki len baño gogorxkago.
"Baitin", esan nun, "baitin da, zerbait leiarrean ba-da;
Ikus, beraz, zer degun da ezkutu au ikert oro—
Biotza bekit ekuru t'ezkutu ikert oro;—
Aizea da, deus geio!"
Leioak zabal iriki nitun, orduan, aundizki,
Antxiñako Bela deun bat sartu zan, egak arro.
Ez, nindum agurtu ere; gelditu ez zan batere;
Bai, jaun-antz, —edo andere—, ate gañerat igo—
An zan Pallas'en irudi baten gañerat igo—
Igo, t'egon, deus geio.
Txori beltzak eraginik, naiz its nintzan, irkaitzez nik,
—Ain ben, eratsu ta garratz antz-ematen zulako—:
"Gandorra motz euki-arren, ez aiz makala, zearren,
Gau-bazterretik atorren Bela beltz, zar, latz oso—
Pluton'en gau-bazter artan zer dek jaun-izeneko?"
Belak: "Iñoiz ez geio."
Txori zatarrak ain ongi itz-eginda geldu nun agitz,
Izana gatik jarduna ikur, zentzun gutxiko;
Ezin bai'degu ezeztu, ilkorrik dan iñork ez du
Ate-gañean begiztu egaztirik gaurdaño
Irudi baten gañean piztiren bat gaur daño,
Deitzen "Iñoiz ez geio."
Berriz, Bela zegon zurtzik, t'ez zun esan ori baizik,
Irur itzotan gogoa lasaitu naian edo.
Oboro ez zun erasi —ezta egatzik iarrosi—
Nik zuzmurt'arte "Igesi joan zaizkit lagun asko—
Biar utziko nau, nola itxaroek lenago."
Belak: "Iñoiz ez geio."
Ain egoki erantzunaz arritu bai'nintzan benaz,
"Ziur", esan nun, "irur itzok ditu iztegi oro,
Irakaslea jabe bat. Elkaitzak jorik aldebat
Aren doñuek lelo bat soilki eukitzeraño—
Itxaroen eresiek lelo eukitzeraño
Iñoiz-iñoiz ez geio."
Berriz. Belak eraginik, ekarri nun, irkaitz 'inik,
Alki bat ate, irudi, txorien aurreraño;
Illazkietan sartuta, jarri nintzan gogoeta
Erabilkatzen, bai eta zer zuken antxiñako
Egazti latz, zatar, zin-gil, beltz orrek esan naiko
Kuatuz "Iñoiz ez geio".
Orren billa nintzan ari, mintzatu gabe Belari,
Suzko begiz ene biotz-barna orain zana so;
Ori ta beste gogoan, garondoa erosoan
Burko-zorro amuskoan, t'argontzia gar-jario,
Burko-zorro amusko ori ez bai'du estutuko
Ark, ai, iñoiz ez geio!
Aidea egin zan gaitsu, nola ixuriz intsentsu
Serapin batek, ibilki ez-ikuskor, geldiro.
"Gaixo au", nion, "Jaunak, maitez, bere gotzoner bitartez
Bialtzen dik epe, nepentez ire Lenor azteko;
Nepentez ona, oi, edak, Lenor galdua azteko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."
"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Satan'ek bialdurik, ala ekaitzak lur-eraio,
Naiz itun ez-izupera, lur soil sorgindu ontara—
Latzaren etxe ontara —ez al didak esango
Ba-dan azt'urik Galaad'en— otoi, zinez esango?"
Belak: "Iñoiz ez geio."
"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Biok degun Jauna-gatik, Ortze goian bai-dago—
Esak mindun oni bertan, donokiko baratzetan,
Neska guren bat besotan ote dun tinkatuko—
Neska bakar dizdikor bat Lenor gotzonentzako."
Belak: "Iñoiz ez geio."
"Ele au bedi azkena, "nik izuz, —"txori-txerrena!
Ekaitzerat itzul adi plutondar erkiraño!
Egatx beltzik ez utz emen ire gezurren oroimen!
Nerau laga nazak emen! — utzak ate-gañeko
Irudia! Biotzetik ken zadak ire moko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."
Baita Bela mugitzeke, beti dauke, beti dauke
Pallas-irudi laruan nire ate-gañeko;
Amesle, begik ditula debru batenak bezela,
Goitik argiak itzala lurrerat egozten dio;
Itzal ikara ortatik gogoak aldegingo
Ez dit — Iñoiz ez geio!
poem by Edgar Allan Poe, translated by Jon Mirande (1845)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!