Related quotes: Dohatsuak: "Ni naiz ni eta...

Dohatsuak: "Ni naiz ni eta nire gorabeherak." Dohakabeak: "Ni naiz nire gorabeherak eta ni."

Related quotes

Nire aitonak Jainkoagan sinesten zuen, nire aitak gizonagan; nik soilik neure buruagan eta batzuetan.

Ez dut ezer itxaroten. Ez naiz ezeren beldur. Aske naiz.

Itsasaldia Bizantziora

I.
Hau ez da gizon zaharrentzako herrialdea. Gazteak
Batzuk besteen besoetan, txoriak zuhaitzetan,
Belaunaldiz belaunaldi hiltzen haien kantuan,
Izokin ur-jauziak, berdelez beteriko itsasoak,
Arrain, okel edo etxe-hegazti, uda osoan laudatuko zaituztet,
ernaltzen, jaiotzen eta hiltzen zareten lekuan hilda ere.
Musika sentsualean jasota bizitza oro arduragabetuta
Zahartzen ez den adimenaren monumentu.

II.
Gizon adinduna gauza ezdeusa da,
Beroki urratua makilean, ez baditu
Arimak bere besoak txalotzen eta kantatzen, gero eta ozenago,
Bere jantzi hilkorreko urradura bakoitzarekin.
Ordea, ez da kantu-eskolarik ez bada
Monumentuen edo arimaren handitasuna ikastea bezalakorik;
Eta horregatik zeharkatu ditut itsasoak eta etorri naiz
Bizantzioko hiri saindura.

III.
O zuek, Jainkoaren su sakratuan zutik zaudeten zintzoak,
Hormako urrezko mosaikoan bezala,
Su sakratutik etorriak, gyroaren zurrunbiloan,
Izan zaitezte nire arimaren kantu-irakasleak.
Erre, barreiatu ezazu nire bihotza; desiraz gaixo
Eta hiltzen ari den animaliarengana lotuta dago,
Ez daki zer den ere; eta batu zaitez niregana,
Eternitatearen amarrura.

IV.
Behin naturatik at ez dut inoiz berriz
Gorputz itxura naturalik hartuko,
Baizik eta greziar urregileek egindako itxura
Mailukatutako urrez eta urre-esmaltez
Aho-zabalka ari den Enperadoreari esna eutsi;
Edo urrezko erramua gainean jarri eta abes diezaien
Bizantzioko jauntxo eta andereei
Izandakoaz, denaz edo etorriko denaz.

poem by William Butler Yeats, translated by Hedoi Etxarte
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In English | In Romanian

Gora jaurtitako arria

Gora jaurtitako arria, beti jausten da zure lurrean,
nire erri txikia, eta beste bein eta barriro
dator zure semea.

Ikertzen dauz urruneko dorreak, egun bat beste baten ondoren,
nekatu egiten da, leiatsu diardu eta beti jausten da
urtendako autsera.

Dana naz bai zurea, neure asarrekuntza etenbakoan,
neure saldukerian, neure zoritxardun laztantasunean
tristuraz naz ungariar.

Gora jaurtitako arria, itunkiro eta nai izan gabe,
nire erri txikia, eta jarraipenduraz urteten
naz zure aurpegira.

Alperrik, edozein zioz jaurtiko ba-nenduzu be
eun bider be, ni eun bider zuganatuko nintzake
ta azkenengo aldiz.

poem by Ady Endre, translated by Sabin Muniategi
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Gutxitan aspertzen naiz, eta inoiz bakarrik.

Komunista hormonala naiz.

Nor naiz? Hazi nahi duen ibai bat.

aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Valentina Gutiérrez Prieto
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In Spanish | In Romanian

Ez naiz guztia jakiteko behar bezain gazte.

quote by Oscar Wilde
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In Romanian

Ez hondatu nire zirkuluak!

Amets kolektiboetarako nire baldintza? Indibidualki esnatzeko eskubidea.

Zaharra Zarenean

Zaharra zarenean, urdin zure ilea eta loguraz beterik,
sutondoan makurtuz, har liburu hau,
eta irakur astiro, eta begirada bigunaz egizu amets
zure begiek behin zutena, eta beren itzalen ilunaz;

hainbatek zituen maite zure grazia alaiaren uneak,
eta zure edertasuna amodio faltsu edo egiazkoaz,
baina gizon batek maite zituen zugan arima erromesa,
eta zure aurpegi aldakorraren minak;

eta beherantz okertuz suburdina gorien alboan,
murmurika, apur bat histo, nola Maitasuna itzuri zen
eta urrats egin zuen mendi gailurretarantz
eta bere aurpegia ezkutatu zuen izar multzo baten erdian.

poem by William Butler Yeats, translated by Andolin Eguzkitza
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In English | In Romanian

Fede handia daukat ergelengan, nire lagunek autokonfidantza esaten diote.

Edateko Kanta

Arnoa ahorat sartzen da
Eta amodioa begietarat;
Horra, zahartu eta hil artean,
egiazki jakinen dugun guzia.
Godaleta ahorat altxa,
Zuri so paratu, eta
hasperen egiten dut.

Olioa eta Odola

Urre eta lapislazulizko hilobietan
Gizon eta emakume santuen gorputzei darie
Olio mirarizkoa, bioleta urrina.

Baina buztin zanpatu astunaren azpian
Banpiroen gorputz odolez beteak daude,
Odoleztaturik daude oihalak, eta heze ezpainak.

Salley Lorategietan behera

Salley lorategietan behera nere maitea eta ni topatuko ginen;
Salley lorategietan elurra bezain zuri ziren bere ankatxoekin igaro zen.
Lasai maitemindu nendin eskaini zidan, hostoak zuhaitzetan hazten diren bezala;
Baina ni, gazte eta ergel izanik, berarekin ez nintzen ados jarri.
Ibaidun larre batean nere maitea eta ni geunden,
Eta nere bizkar uzkurtuan elurra bezain zuria zen bere eskua ezarri zuen.
Lasai bizi nendin eskaini zidan, belarra kanaberadietan hazten den bezala;
Baina ni gaztea eta ergela nintzen, eta orain malkoz beterik nago.

poem by William Butler Yeats from Oisinen Harat Honata eta Beste Olerkiak (1889)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Pizkunde, 1916

Masailak sutsu zetozela
Dendatik edo bulegotik
Ilunabarrean topo
Hemezortziko etxetartean.
Kokotsa jasorik agur
Edo berba polit txatxuak
Baita berandutu ere
Berba txatxu politetan
Eta gogora etortzen niri
Klubeko sutondoan
Adiskideen atsegineko
Aipatuko nuen autua
Eta haien algara.
Jakina, gizon haiek eta gu
Barregarria genuen jantzi:
Orain oro da aldatu, guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.

Haien artean emakume hauxe
Egunez xaloa eta eztia
Eztarria urratzerainoko
Zoroa eztabaidan gauez.
Eztiagoko ahotsik non, gazte eta eder
arranotara lauhazka?
Edo gizon hau, eskolamaisu ohia
Gure hegalduna zamari.
Beste hau, bere laguna, adoretsuago
Egunean baino egunean
Ospetsua izatekoa inoiz
Hain sentibera barrenez
Hain ausart eta eztia adimenez.
Beste hori berriz, nik mozkor
ergel harroputza uste nuena
Min handia emana anker
Bihotzeko ditudan zenbaiti.
Nire kantuan leku alabaina
Bera ere uko egina dugu
Komedia txatxuan jokatzeari
Bera ere, noski, aldatu egin da
guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.

Helburu bakarreko bihotzak
Harri gogortuen antzo
Uda eta negu sorginduak
Bizijarioa trabatzen.
Bidetik etorri zaldia
Zalduna, hegaztiak lerroan
Behea jotzeko hodeitik hodeira
Minutuz minutu aldatzen
Hodei itzala uraren lasterrean
Minutuz minutu aldatzen
Apatxa ertzean lerratzen
Eta zaldia bertan palastaka
Eta hegazti hankaluzeak hondora
Eta uroiloak uroilarrei deika
Minutuz minutu bizi:
Ororen erdian, harria.

Luzeko sakrifizioak
Bihotza lezake harri.
O! noiz ote aski?
Zeruaren lana dugu.
Gurea, izenez izen aipatzea
Amak haurrarena bezala
Loa noizbait heldutakoan
Zango unatuetara.
Zer besterik da gaua?
Ez, ez, ez da gaua, heriotza da.
Alfer heriotza ote?
Ingalaterrak, esanak esan
eginak egin, beteko du hitza agian.
Badakigu haien ametsa
Badakigu ametsak dituela hil.
Eta maitasunaren soberak
Liluratu balitu heriotzeraino?
Aipa ditzadan neure bertsoan
MacDonagh eta MacBride
Eta Connolly eta Pearse
Orain eta gerogarrenean.
Han non berdegarria dugun jantzi
Aldatu egin gara, guztiz aldatu:
Ikaragarrizko edertasun bat sortu da.

poem by William Butler Yeats, translated by Koldo Izagirre
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Rikardo: Zaldi bat! Zaldi bat! Nire erresuma zaldi baten truke!

Zuk sagar bat baduzu eta nik sagar bat badut eta sagarrok trukatzen baditugu, orduan biok sagar bana izaten jarraituko dugu. Alabaina, zuk ideia bat baduzu eta nik ideia bat badut eta ideiok trukatzen baditugu, orduan biok ideia bi edukiko ditugu.

quote by George Bernard Shaw
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Bela

Bein gaberdi goibel baten, aiturik nengon urjasten
Izti bakan zarraetatik jakin-gai aztu asko
Lo-min neukan, bat-batean ostxo bat entzun zanean,
Norbaitek jo bai'lukean, atean legunki jo,
"Jotzen" apetik esan nun, "ikustzaile bat dago—
Au soilki, deus ez geio".

Oi! gogoratzen naiz ontsa, Lotazilla zan, beltz-otza;
Iltzer txindarrek iurrean ireldu bana jaso.
Goiza opa nun naikorrik —billatu bai'nun alperrik
Idaztietan pozorrik— Lenor galdu ezkero
—Neska bakar dizdikorra Lenor Gotzonentzako—
Giz-izenik ez geio.

Itzalkin gorbeltz bakoitzak zegin firfir argal, itsak
Nindadukan iñoizko latz —ikararen meneko;
Nola, biotz-pilpirari nare-gai, bai'nintzan ari
"Ikustzaile bat da ori ate-joka sartzeko—
Ikustzaile berandu bat ate-joka sartzeko;—
Ori, ba, deus ez geio".

Gogoa biztu zitzaitan; ezbaiak utzirik bertan,
"Jaun", esan nun, "edo Andre, azkespen-eske nago;
Erdi-lo nintzan, jakizu, et'ain aulki deitu dezu,
Et-ain legunki jo dezu, nire gela-atean jo,
Ez bai'nintzan ziur entzunik" —zabaldu nun zearo;—
Illuna, deus ez geio.

Illunbe barna beiratuz, egoan nengon, arrituz,
Kexkan, amesten iñork ez amestuak gaurdaño;
Ixilgoa zan iraunkor, gauko gentza ez ikurkor,
Itz bakar au esanik or izan zan: "Lenor!", geldo;
Nik nun suzmurtu t'anotsak: "Lenor!" birresan gero.
Au baizik deus ez geio.

Gelan atzera sartzean, dana sukar biotzean,
Birjotzen entzun nun aurki len baño gogorxkago.
"Baitin", esan nun, "baitin da, zerbait leiarrean ba-da;
Ikus, beraz, zer degun da ezkutu au ikert oro—
Biotza bekit ekuru t'ezkutu ikert oro;—
Aizea da, deus geio!"

Leioak zabal iriki nitun, orduan, aundizki,
Antxiñako Bela deun bat sartu zan, egak arro.
Ez, nindum agurtu ere; gelditu ez zan batere;
Bai, jaun-antz, —edo andere—, ate gañerat igo—
An zan Pallas'en irudi baten gañerat igo—
Igo, t'egon, deus geio.

Txori beltzak eraginik, naiz its nintzan, irkaitzez nik,
—Ain ben, eratsu ta garratz antz-ematen zulako—:
"Gandorra motz euki-arren, ez aiz makala, zearren,
Gau-bazterretik atorren Bela beltz, zar, latz oso—
Pluton'en gau-bazter artan zer dek jaun-izeneko?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Txori zatarrak ain ongi itz-eginda geldu nun agitz,
Izana gatik jarduna ikur, zentzun gutxiko;
Ezin bai'degu ezeztu, ilkorrik dan iñork ez du
Ate-gañean begiztu egaztirik gaurdaño
Irudi baten gañean piztiren bat gaur daño,
Deitzen "Iñoiz ez geio."

Berriz, Bela zegon zurtzik, t'ez zun esan ori baizik,
Irur itzotan gogoa lasaitu naian edo.
Oboro ez zun erasi —ezta egatzik iarrosi—
Nik zuzmurt'arte "Igesi joan zaizkit lagun asko—
Biar utziko nau, nola itxaroek lenago."
Belak: "Iñoiz ez geio."

Ain egoki erantzunaz arritu bai'nintzan benaz,
"Ziur", esan nun, "irur itzok ditu iztegi oro,
Irakaslea jabe bat. Elkaitzak jorik aldebat
Aren doñuek lelo bat soilki eukitzeraño—
Itxaroen eresiek lelo eukitzeraño
Iñoiz-iñoiz ez geio."

Berriz. Belak eraginik, ekarri nun, irkaitz 'inik,
Alki bat ate, irudi, txorien aurreraño;
Illazkietan sartuta, jarri nintzan gogoeta
Erabilkatzen, bai eta zer zuken antxiñako
Egazti latz, zatar, zin-gil, beltz orrek esan naiko
Kuatuz "Iñoiz ez geio".

Orren billa nintzan ari, mintzatu gabe Belari,
Suzko begiz ene biotz-barna orain zana so;
Ori ta beste gogoan, garondoa erosoan
Burko-zorro amuskoan, t'argontzia gar-jario,
Burko-zorro amusko ori ez bai'du estutuko
Ark, ai, iñoiz ez geio!

Aidea egin zan gaitsu, nola ixuriz intsentsu
Serapin batek, ibilki ez-ikuskor, geldiro.
"Gaixo au", nion, "Jaunak, maitez, bere gotzoner bitartez
Bialtzen dik epe, nepentez ire Lenor azteko;
Nepentez ona, oi, edak, Lenor galdua azteko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Satan'ek bialdurik, ala ekaitzak lur-eraio,
Naiz itun ez-izupera, lur soil sorgindu ontara—
Latzaren etxe ontara —ez al didak esango
Ba-dan azt'urik Galaad'en— otoi, zinez esango?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Biok degun Jauna-gatik, Ortze goian bai-dago—
Esak mindun oni bertan, donokiko baratzetan,
Neska guren bat besotan ote dun tinkatuko—
Neska bakar dizdikor bat Lenor gotzonentzako."
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Ele au bedi azkena, "nik izuz, —"txori-txerrena!
Ekaitzerat itzul adi plutondar erkiraño!
Egatx beltzik ez utz emen ire gezurren oroimen!
Nerau laga nazak emen! — utzak ate-gañeko
Irudia! Biotzetik ken zadak ire moko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Baita Bela mugitzeke, beti dauke, beti dauke
Pallas-irudi laruan nire ate-gañeko;
Amesle, begik ditula debru batenak bezela,
Goitik argiak itzala lurrerat egozten dio;
Itzal ikara ortatik gogoak aldegingo
Ez dit — Iñoiz ez geio!

Bitxia da, eta kilikagarria ere bai, berrogei urte dituzula, tupustean, begietan min egiten dizun eta ordura arte ikusi ere egiten ez zenuen munduaren alderdi bat aurkitzea.

quote by Simone de Beauvoir
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Eu.Citatepedia^®.net