Related quotes: Liburu batzuek badute eragozpen txiki...

Liburu batzuek badute eragozpen txiki bat. Irakurriz gero, asko galtzen dute.

Related quotes

Eskatzen dizuet zuei haurroi liburu hau pertsona nagusi bati eskaini diodalako. Hala ere, aitzakirik ba dudala uste dut. Lehenik: Munduan ene adiskiderik handiena baita. Bigarrenik: adiskide nagusi horrek dena ulertzen baitu, zuentzat, haurrentzat egindako liburuak ere. Hirugarrenik: Frantzian bizi denez, gose eta hotz da. Eta kontsolatzeko beharra du. Aitzaki guzti hauek ez balira aski -pertsona nagusi hori izan bide delako noizpait txiki- noizpait mutil koxkor izan zenari berari eskainiko diot hau liburuau. Guztiok lehenik haur izan garelako... gero koxkortzeko, -inor gutxi oroitzen da horretaz-.

Antoine de Saint-Exupéry in Printze Txikia (1943)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In Spanish | In Romanian

Haur orok - artista bat Erronka da artista baten haurtzaroa irteten jarraituko dute.

Txanpon-jabe batzuek ere, bi aurpegi.

Heriotza gailentzen denean ez du beti biziak galtzen.

Ez fidatu txakurrekin. Gizakia dute lagunik onena.

Handi edo txiki geratzen zaio mundua suizidari?

Tristea de gero Justiziaren eskua epailearen mailuarekin beldurtzea.

Zaharra Zarenean

Zaharra zarenean, urdin zure ilea eta loguraz beterik,
sutondoan makurtuz, har liburu hau,
eta irakur astiro, eta begirada bigunaz egizu amets
zure begiek behin zutena, eta beren itzalen ilunaz;

hainbatek zituen maite zure grazia alaiaren uneak,
eta zure edertasuna amodio faltsu edo egiazkoaz,
baina gizon batek maite zituen zugan arima erromesa,
eta zure aurpegi aldakorraren minak;

eta beherantz okertuz suburdina gorien alboan,
murmurika, apur bat histo, nola Maitasuna itzuri zen
eta urrats egin zuen mendi gailurretarantz
eta bere aurpegia ezkutatu zuen izar multzo baten erdian.

poem by William Butler Yeats, translated by Andolin Eguzkitza
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy! | In English | In Romanian

Zuk sagar bat baduzu eta nik sagar bat badut eta sagarrok trukatzen baditugu, orduan biok sagar bana izaten jarraituko dugu. Alabaina, zuk ideia bat baduzu eta nik ideia bat badut eta ideiok trukatzen baditugu, orduan biok ideia bi edukiko ditugu.

quote by George Bernard Shaw
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!

Bela

Bein gaberdi goibel baten, aiturik nengon urjasten
Izti bakan zarraetatik jakin-gai aztu asko
Lo-min neukan, bat-batean ostxo bat entzun zanean,
Norbaitek jo bai'lukean, atean legunki jo,
"Jotzen" apetik esan nun, "ikustzaile bat dago—
Au soilki, deus ez geio".

Oi! gogoratzen naiz ontsa, Lotazilla zan, beltz-otza;
Iltzer txindarrek iurrean ireldu bana jaso.
Goiza opa nun naikorrik —billatu bai'nun alperrik
Idaztietan pozorrik— Lenor galdu ezkero
—Neska bakar dizdikorra Lenor Gotzonentzako—
Giz-izenik ez geio.

Itzalkin gorbeltz bakoitzak zegin firfir argal, itsak
Nindadukan iñoizko latz —ikararen meneko;
Nola, biotz-pilpirari nare-gai, bai'nintzan ari
"Ikustzaile bat da ori ate-joka sartzeko—
Ikustzaile berandu bat ate-joka sartzeko;—
Ori, ba, deus ez geio".

Gogoa biztu zitzaitan; ezbaiak utzirik bertan,
"Jaun", esan nun, "edo Andre, azkespen-eske nago;
Erdi-lo nintzan, jakizu, et'ain aulki deitu dezu,
Et-ain legunki jo dezu, nire gela-atean jo,
Ez bai'nintzan ziur entzunik" —zabaldu nun zearo;—
Illuna, deus ez geio.

Illunbe barna beiratuz, egoan nengon, arrituz,
Kexkan, amesten iñork ez amestuak gaurdaño;
Ixilgoa zan iraunkor, gauko gentza ez ikurkor,
Itz bakar au esanik or izan zan: "Lenor!", geldo;
Nik nun suzmurtu t'anotsak: "Lenor!" birresan gero.
Au baizik deus ez geio.

Gelan atzera sartzean, dana sukar biotzean,
Birjotzen entzun nun aurki len baño gogorxkago.
"Baitin", esan nun, "baitin da, zerbait leiarrean ba-da;
Ikus, beraz, zer degun da ezkutu au ikert oro—
Biotza bekit ekuru t'ezkutu ikert oro;—
Aizea da, deus geio!"

Leioak zabal iriki nitun, orduan, aundizki,
Antxiñako Bela deun bat sartu zan, egak arro.
Ez, nindum agurtu ere; gelditu ez zan batere;
Bai, jaun-antz, —edo andere—, ate gañerat igo—
An zan Pallas'en irudi baten gañerat igo—
Igo, t'egon, deus geio.

Txori beltzak eraginik, naiz its nintzan, irkaitzez nik,
—Ain ben, eratsu ta garratz antz-ematen zulako—:
"Gandorra motz euki-arren, ez aiz makala, zearren,
Gau-bazterretik atorren Bela beltz, zar, latz oso—
Pluton'en gau-bazter artan zer dek jaun-izeneko?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Txori zatarrak ain ongi itz-eginda geldu nun agitz,
Izana gatik jarduna ikur, zentzun gutxiko;
Ezin bai'degu ezeztu, ilkorrik dan iñork ez du
Ate-gañean begiztu egaztirik gaurdaño
Irudi baten gañean piztiren bat gaur daño,
Deitzen "Iñoiz ez geio."

Berriz, Bela zegon zurtzik, t'ez zun esan ori baizik,
Irur itzotan gogoa lasaitu naian edo.
Oboro ez zun erasi —ezta egatzik iarrosi—
Nik zuzmurt'arte "Igesi joan zaizkit lagun asko—
Biar utziko nau, nola itxaroek lenago."
Belak: "Iñoiz ez geio."

Ain egoki erantzunaz arritu bai'nintzan benaz,
"Ziur", esan nun, "irur itzok ditu iztegi oro,
Irakaslea jabe bat. Elkaitzak jorik aldebat
Aren doñuek lelo bat soilki eukitzeraño—
Itxaroen eresiek lelo eukitzeraño
Iñoiz-iñoiz ez geio."

Berriz. Belak eraginik, ekarri nun, irkaitz 'inik,
Alki bat ate, irudi, txorien aurreraño;
Illazkietan sartuta, jarri nintzan gogoeta
Erabilkatzen, bai eta zer zuken antxiñako
Egazti latz, zatar, zin-gil, beltz orrek esan naiko
Kuatuz "Iñoiz ez geio".

Orren billa nintzan ari, mintzatu gabe Belari,
Suzko begiz ene biotz-barna orain zana so;
Ori ta beste gogoan, garondoa erosoan
Burko-zorro amuskoan, t'argontzia gar-jario,
Burko-zorro amusko ori ez bai'du estutuko
Ark, ai, iñoiz ez geio!

Aidea egin zan gaitsu, nola ixuriz intsentsu
Serapin batek, ibilki ez-ikuskor, geldiro.
"Gaixo au", nion, "Jaunak, maitez, bere gotzoner bitartez
Bialtzen dik epe, nepentez ire Lenor azteko;
Nepentez ona, oi, edak, Lenor galdua azteko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Satan'ek bialdurik, ala ekaitzak lur-eraio,
Naiz itun ez-izupera, lur soil sorgindu ontara—
Latzaren etxe ontara —ez al didak esango
Ba-dan azt'urik Galaad'en— otoi, zinez esango?"
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Azti!" esan nun, "gaiztakin! azti bai, txori naiz gaizkin!
Biok degun Jauna-gatik, Ortze goian bai-dago—
Esak mindun oni bertan, donokiko baratzetan,
Neska guren bat besotan ote dun tinkatuko—
Neska bakar dizdikor bat Lenor gotzonentzako."
Belak: "Iñoiz ez geio."

"Ele au bedi azkena, "nik izuz, —"txori-txerrena!
Ekaitzerat itzul adi plutondar erkiraño!
Egatx beltzik ez utz emen ire gezurren oroimen!
Nerau laga nazak emen! — utzak ate-gañeko
Irudia! Biotzetik ken zadak ire moko!"
Belak: "Iñoiz ez geio."

Baita Bela mugitzeke, beti dauke, beti dauke
Pallas-irudi laruan nire ate-gañeko;
Amesle, begik ditula debru batenak bezela,
Goitik argiak itzala lurrerat egozten dio;
Itzal ikara ortatik gogoak aldegingo
Ez dit — Iñoiz ez geio!